Ուշ կլինի…

Կրկին, նորից հիշում եմ քեզ,

Հիշում,տանջվում,կարոտում,

Խոսել քեզ հետ ուզում եմ ես,

Բայց դու լռում, չես խոսում:

Մի՞թե այդքան վատն եմ ես,

Մի՞թե դու հեչ սիրում,

Գեթ մի քիչ չես հավանում,

Ասա, ինանամ. չտանջվեմ այսպես:

Ուզում եմ՝ դու իմանաս,

Եվ միգուցե հավատաս,

Որ իմ կյանքում անարդար

Քես սիրում եմ անդադար:

Երբ տեսնում եմ քո նկարը,

Եվ գեթ հիշում քո մասին,

Ոզում եմ թողնել այս աշխարհը

Որ չտանջվի իմ հոգին:

Ես գիտեմ, կգա մի պահ,

Դու կհիշես իմ մասին,

Կհիշես խոսքերն իմ այս.

«Ինձնից ուժգին քեզ ոչ ոք չի ՍԻՐԻ…»

Կուզենաս ինձ ետ բերել

Սակայն այդժամ ուշ կլինի,

Կուզենաս ինձ հետ լինել,

Չեմ ուզի ես ցավոք սրտի…